Een geweldige hobby, dat is voor mij het maken van beelden van keramiek.
Ooit ben ik begonnen op een knutselavond met collega’s, waarbij ik gebruik maakte van hun kennis en kunde. Maar omdat zij op die avonden hun eigen creatieve ding wilden doen, kwam ik niet veel verder dan wat rommelen met klei.
Vervolgens organiseerde een van onze zoons voor zijn opleiding een veiling van Afrikaanse Kunst. Een schildersgroep was bereid schilderijen te maken in het thema en ik vroeg mij af of ik ook iets bij kon dragen met mijn keramiek. Zo maakte ik mijn eerste Afrikaanse vrouwen en kwam bij mijn zoektocht naar voorbeelden terecht bij een keramiste waar ik workshops ging volgen. Van haar leerde ik meer van de techniek van het boetseren maar ook over bakprocessen en glazuren. Ik ging het steeds leuker vinden en kocht mijn eigen klei.
Thuis rommelde ik wat, en door de tips van de keramiste werden die beelden steeds beter. Ik kon ze bakken in de oven op mijn werk, maar het vervoer zorgde voor hoofdbrekens. Menig beeld sneuvelde onderweg of ter plekke. Uiteindelijk heb ik mijn eigen stookoven gekocht. Een waar genot! Ik kan nu mijn eigen beelden stoken, mijn eigen stooktemperatuur bepalen, er gaat, althans onderweg, niets meer kapot.
Nu maak ik vrouwen, vogels en allerlei andere werkstukken, net waar ik op dat moment zin in heb of wat spontaan ontstaat. Voorla dat laatste is het geval. Ik weet van te voren nooit wat er precies ontstaat. Dat is wat het zo leuk maakt.